Magazyn Operowy Adama Czopka

Opera, operetka, musical, balet

Aktualności

Makbet Verdiego w wersji baletowej

Opera Śląska w Bytomiu na 24 lutego zapowiedziała premierę Makbeta Verdiego, ale w wersji baletowej. Tym razem ponura historia Makbeta i jego żony zostanie przełożona na język taneczny. Twórczynią choreografii oraz reżyserką całego przedsięwzięcia będzie Monika Myśliwiec. Muzycznego opracowania dokona Tomasz Tokarczyk, który do fragmentów muzyki Makbeta dołoży fragmenty muzyki Don Carlosa i Requiem Verdiego. Scenografia i kostiumy będą dziełem Joanny Jaśko-Sroki. Twórcy tej inscenizacji zachowali Verdiowsko-Szekspirowskie  postaci.

Dzieła Szekspira wielokrotnie były dla kompozytorów źródłem natchnienia. Jednym z nich był Verdi, któremu przez całe życie towarzyszyła fascynacja i podziw dla twórczości Szekspira: To mój ulubiony poeta! Znam go od dzieciństwa i z uwagą czytam go wciąż od nowa – napisał w jednym z listów do Escudiera. Makbet, którego uważał za jedno z największych dzieł ludzkości, jest tego pierwszym dowodem. To też trudno się dziwić, że kiedy zdecydował się przyjąć propozycję Alessandro Lanari’ego, impresario Teatro della Pergola we Florencji, jego wybór padł na Makbeta, dzieło z 1606 roku. Sam napisał konspekt libretta i przesłał go Francesco Marii Piavemu z dopiskiem: „Ta tragedia jest jednym z najwspanialszych dzieł stworzonych przez człowieka. Jeżeli nie zdołamy stworzyć z niej czegoś wielkiego, to przynajmniej spróbujmy zrobić coś niepospolitego.”

Osiemnaście lat po florenckiej prapremierze postanowiono wystawić Makbeta w Paryżu. Z tej okazji Verdi postanowił dokonać gruntownej rewizji partytury, w której odnajdywał „miejsca słabe lub bez charakteru”, i oczywiście był zmuszony dokomponować nieodzowną w tym mieście scenę baletową. Druga wersja Makbeta, poza wieloma przeróbkami,jest bogatsza o: arię La luce langue śpiewaną przez Lady Makbet w pierwszej scenie II aktu, duet Makbeta i Lady Makbet Vi trovo alfin! (Znajduję cię wreszcie!) w końcowej scenie III aktu, oraz otwierający IV akt chór Patria oppressa! Zmieniona też została scena bitwy i zakończenie opery. Oczywiście powstała specjalnie dla paryskiej wersji wielka scena baletowa którą tańczą czarownice i zjawy w trzecim akcie. Paryska premiera odbyła się Théâtre Lyrique, 21 kwietnia 1865 i została entuzjastycznie przyjęta. Bisowano finał I aktu i arię toastową z II. Dzisiaj Makbet przeżywa swoisty renesans popularności, ale na scenach pojawia się najczęściej właśnie w paryskiej wersji.

Pozostaje mieć nadzieję, że tak jak powiedział Verdi – … spróbujmy zrobić coś niepospolitego, twórcy bytomskiej pójdą tym śladem!

Adam Czopek