Jakoś ostatnio nie opuszczają nas złe wieści odnośnie naszych śpiewaków operowych. Właśnie mamy następną smutną wiadomość – 22 lipca w wieku 74 lat odszedł Wiesław Bednarek, ceniony baryton i pedagog, przez lata ceniony solista Teatru Wielkiego w Warszawie. Był emerytowanym wykładowcą Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, oraz absolwentem Technikum Mechanicznego w Zduńskiej Woli im. Obrońców Westerplatte. W trakcie nauki w technikum amatorsko śpiewał w zespołach działających w lokalnym domu kultury. Występował na festiwalach piosenki amatorskiej. Co okazało się dobrym wstępem do podjęcia regularnych studiów wokalnych.
Artysta urodził się w Sieradzu 25 stycznia 1950 roku, dzieciństwo i wczesną młodość spędził w Zduńskiej Woli, (niektóre źródła podają, że w tym mieście się urodził). Miał za sobą studia w Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie śpiewu prof. Kazimiery Goławskiej. Oprócz studiów muzycznych ukończył studia dziennikarskie na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, Podyplomowe Studium Administracji na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego oraz podyplomowo – biznes i zarządzanie w Międzynarodowej Szkole Menedżerów w Warszawie.
W latach 1977–1979 został solistą Opery Śląskiej w Bytomiu oraz do 2000 roku Teatru Wielkiego w Warszawie, na scenie którego zaśpiewał 720 przedstawień, i gdzie zadebiutował w 1978 roku, rolą Forbasa w Edypie George’a Enescu. W latach 1979–1985 był też solistą Teatru Wielkiego w Łodzi. W swojej karierze wystąpił w przeszło tysiącu przedstawień. Był pierwszym w Polsce odtwórcą tytułowej roli w Nabucco Giuseppe Verdiego, na scenie Opery Śląskiej w Bytomiu 28 maja 1983 roku. Szczególnie ceniono jego kreacje w operach Giuseppe Verdiego – Makbet, Rigoletto, Giorgio Germont w Traviacie, Amonastro w Aidzie.
Brał udział w przedstawieniach Halki Moniuszki w reżyserii Marii Fołtyn w Brazylii i Japonii. Wraz z Izabellą Kłosińską wystąpił podczas otwarcia opery w Daegu (Traviata,1992). Interesował się rosyjskim romansem – napisał na ten temat książkę Romans rosyjski – moja fascynacja, która była jego pracą doktorską (2011). Ukazała się także jego autobiografia Z rodziną i śpiewem – moja droga przez życie. Jest też autorem książki Stanisław Moniuszko i jego podlaski rodowód. Jako ceniony solista stołecznego Teatru Wielkiego wielokrotnie brał udział w jego występach gościnnych, w Moskwie, Paryżu, Dreźnie, Wiedniu, Atenach.
Drugą pasją Wiesława Bednarka była pedagogika wokalna, przeszedł wszystkie szczeble akademickiej kariery. Od roku akademickiego 2012/2013 był profesorem Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, a od 2016 roku był tam Kierownikiem Katedry Wokalistyki. Uhonorowany został nagrodą Ministra Spraw Zagranicznych RP za wybitne zasługi dla polskiej kultury (1990).
Adam Czopek
