Na 25 listopada, w ramach XIII Dni Sztuki Tańca, zapowiedziano premierę najpopularniejszego baletu romantycznego Giselle, do muzyki Adolphe Adama, który praktycznie od dnia swojej prapremiery – 28 czerwca 1841 roku, w paryskiej Academie Royale de Musique, nie schodzi z afisza. Libretto baletu autorstwa, Julesa-Henri’ego Vernoy de Saint-Gdeorgesa i Theophile Gautiera, wywiedzione zostało z niemieckiej legendy o Willidach z gór Harcu, spisanej przez Henricha Heine’go. Twórcami prapremierowej choreografii byli: baletmistrz Jean Coralli oraz wspierający go tancerz Jules Perrot. Bohaterką prapremiery była Carlotta Grisi, która odniosła w tej roli głośny sukces, wywołał on ogromne zainteresowanie tym baletem. Można powiedzieć, że od tego baletu rozpoczęła się wielka europejska kariera tej tancerki. W ciągu zaledwie czterech lat, balet wystawiło większość renomowanych zespołów baletowych – Londyn i Petersburg (1842), Mediolan i Moskwa (1843), Boston i Rzym oraz Wiedeń (1846). Nieco później był Berlin Bruksela Od tego baletu rozpoczęła się w tańcu klasycznym, epoka tańca na puentach. Po Grisi sukcesy w tej roli odnosiły m.in. Tamara Krasawina, Olga Prieobrażenska, Olga Spiesiwcewa, Anna Pawłowa, Galina Ułąnowa, Maja Plisiecka i Alicja Markowa. Za ponadczasowego wykonawcę roli księcia Albrechta, uznano Wacława Niżyńskiego.
Polską premierę pod tytułem Gizella czyli Willidy przygotował w 1848 roku Roman Turczynowicz, na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie. Jego żona Konstancja była pierwszą polską wykonawczynią roli Giselle, księciem Albrechtem był Aleksander Tarnowski, Hilarionem – Feliks Krzesiński. Balet przez wiele lat był obecny na warszawskiej scenie dając warszawskim primabalerinom okazję wykreowania własnej wizji roli Giselle. Po wojnie pierwszy raz wystawiono ten balet na scenie Teatru Wielkiego w 1968 roku (premiera 20 kwietnia), w opracowaniu choreograficznym Aleksieja Cziczinadze z Marią Krzyszkowską w tytułowej roli. Drugą premierę w 1976 roku przygotowali: Irina Michajliczenko i Anatolij Gridin, premierową wykonawczynią roli Giselle była Elżbieta Jaroń. Obie dotychczasowe realizacje łączy nazwisko Andrzeja Kreutz Majewskiego, projektanta dekoracji i kostiumów. Właśnie te projekty stały się podstawą projektów, Małgorzaty Szabłowskiej – dekoracje i Katarzyny Rott – kostiumy. To przedsięwzięcie będzie zarazem hołdem pamięci dla Andrzeja Kreutz Majewskiego, światowej sławy polskiego artysty, który w latach 1966-2005 pozostawał naczelnym scenografem Teatru Wielkiego.
Balet Giselle pojawi się ponownie na scenie warszawskiej według opracowania choreograficznego Mariusa Petipy, w autorskiej wersji Mainy Gielgud, która została stworzona w 1986 roku, dla Australian Ballet.
Adam Czopek
